رشد پیوسته جمعیت،آلودگی آبهای سطحی و زیر زمینی،توزیع غیریکنواخت منابع آبی و خشکسالی های دوره ای،سازمان ها و متخصصین آب و فاضلاب را مجبور کرده که به دنبال منابع جدیدی جهت تأمین آب باشند
فاضلاب اغلب به 5 دلیل یک منبع آب به شمار نرفته است:
کمبود اطلاعات درباره فواید آن، ترس از تهدیدهای بهداشتی محتمل آن، مسائل فرهنگی، فقدان روشی جهت آنالیز اقتصادی پروژه های استفاده مجدد از فاضلاب به صورت مبسوط و تجربه های منفی که در آن فاضلاب جهت مناطقی مورد استفاده مجدد قرار گرفته است، که شرایط در آن کنترل نشده و طراحی ها با نقص های بسیار همراه بوده است.
استفاده از فاضلاب انسانی برای کشاورزی در طول سالیان دراز یک روش معمول و عمومی بوده است. کود انسانی نیمه خشک (مدفوع و ادرار انسان) از زمان های دیرین در چین و سایر کشورهای آسیایی به منظور حاصلخیز کردن مزارع استفاده می شد و این کار هنوز نیز در همین کشور ها ادامه دارد.
پیش از قرن 16میلادی در آلمان و همچنین در طول قرن 17 در انگلیس یکی از روش های دفع فاضلاب شهری، استفاده از آن در مزارع و آبیاری محصولات بود
مزارع دفع فاضلاب تا قرن 20 بسیار عمومی و همه گیر شده بود. اما در قرن بیستم، توسعه شهرها، نیازمند زمین بود و این مساله سبب می شد که نتوان از مزارع بزرگ و وسیع صرفا به منظور دفع فاضلاب استفاده نمود.
همزمان و متقارن با این توسعه و هم راستا با گسترش روش های جدید کشاورزی و استفاده رو به رشد از کودهای شیمیایی و نیز گسترش استفاده از روش های شیمیایی، مکانیکی و بیولوژیکی در تصفیه فاضلاب، استفاده از روش های منسوخ و سنتی کمتر شد.
در سال 1950 یک تمایل جدید در استفاده از فاضلاب برای آبیاری دیده می شود، یک دلیل آن رشد سریع شهرسازی و متعاقبا افزایش آلودگی آب سطحی به واسطه تخلیه فاضلاب بود و دلیل دیگر این مساله در بیشتر شهرها خصوصا در نواحی خشک، ترس از کمبود آب سالم برای آبیاری و کاهش خروجی تصفیه خانه فاضلاب جهت آبیاری می باشد.
این عوامل و رشد فکری بشر در زمینه بهداشت و سلامت جامعه سبب گردید که روند بازیافت فاضلاب و عمدتا خروجی تصفیه خانه فاضلاب افزایش یابد.
فواید این امر مشابه آنچه در گذشته بوده است می باشد که عبارتند از:
اما استفاده مجدد از فاضلاب جهت آبیاری نیز با محدودیت هایی همراه است. این مساله وقتی نمود پیدا می کند که فاضلاب های صنعتی با مقیاس های آلودگی متفاوت و بالا وارد شبکه جمع آوری فاضلاب میگردد. تخلیه این فاضلاب به شبکه جمع آوری شهری خصوصیات پساب را برای آبیاری نا مناسب می سازد. بعضی از مشکلات ممکن است از عدم قانونگذاری مناسب در مورد منابع آب و پیامد آن عدم توانایی کنترل در آن نشات بگیرد، مانند:
الف) کیفیت پساب
ب) انتخاب محل برای استفاده مجدد از فاضلاب
ج)روش کاربرد پساب جهت آبیاری
سایر محدودیت ها معمولا ناشی از اقلیم و خصوصیات جغرافیایی است. همچنین در حالی که تعداد رو به رشدی از کشورها ارزش بازیافت فاضلاب را تشخیص می دهند و فقط تعداد محدودی از این کشورها خط مشی های ملی و برنامه های جامعی برای آبیاری با فاضلاب را تدوین کرده اند.
